خنجرش را با تمام قدرتش وارد نمود

بعد از آن از مقعدش خارج نمود

اين ورودي و خروجي حاصلش زيبا شده

خط توليد نجاست در جهان ساقط نمود

هر که بيعت با اميرالمؤمنين رد کرده است

راه رحمت،راه جنت را به خود سد کرده است

هر که بغض حضرت مولا به دل دارد بدان

مادرش در حق باباي خرش بد کرده است

ماتحت لواي شاه عالم حيدريم

ما تابع محض حضرت غظنفريم

با ما تو نزن دم ز عدوي مولا

دل سوختگان غم مسمار و دريم

هر کس که شود اهل تولا و تبري به خدا

بي چون و چرا از ته دل برادريم

اما تو نگو که شيعه و دشمن دوست

از ضربت سيلي به خدا خون جگريم

والله در آن دم که بيايد مهدي

بر دشمن کوثر نبي حمله بريم

وقتي که شوي پيرو هر ناکس و بي کس

بعد کفر بگويي که عدوخادم اين دين مقدس

حيف است که اين وقت شود صرف تو ابله

چون فکر و عقايدت شده پاک مرخص

هر که زند دم ز احد بودن الله

يا که شود ورد لبش يا رسول الله

والله ز او نيست قبول تا که نگويد

اشهد ان عليا ولي الله

لطف اين دخت سه ساله عالمي کرده اسير

هر که شد کلب و گدايش پيش خود گشته امير

اي که بي تحقيق و علت حرف بي منطق زني

منکر پست رقيه گمشو يک گوشه بمير

امشب شب مرگ تک سوار فحشاست

آن دشمن حل متعال آن زن ناراست

هر کس که بود مادرش اين لاشي بدکار

کفرش شده معلوم که او دشمن مولاست

گنبد فيروزه اي دل را به يغما ميبرد / هر كجا حيدر بود دل را همان جا ميبرد

آنكه در اينجا بود نامش بود بابا شجاع / هر كه باشد خصم زهرا،زنبه اش را مي درد

در نُه ربيع كه جشن و شادي برپاست

از مرگ عدو شاد دل شيعه مولاست

از بس كه جنايت كرده،اين ثاني ملعون

هر كس كه كند لعن، بر او ياور زهراست

بدترين قوم جهان محسن زهرا كشتند / نه فقط محسن حيدر جان طاها كشتند

من نگويم علنا قاتل او لعن كنيد / بلكه گوييد فقط، محسن زهرا كشتند

با لعن عدو صفا بگيرد دل من

با عشق علي جلا بگيرد دل من

با همرهي حب علي ،بغض عدو

 تا عرش خدا نوا بگيرد دل من

به ابولؤلؤچه كردي، آقا مرحبا

شاد كردي قلب حيدر، قلب زهرا مرحبا

قتل آن خصم علي و فاطمه

داده بر تو شهرت دنيا و عقبا مرحبا

اي آنكه بود فاحشگي يك صفتت

لعنت به تو و آن پدر بي خردت

گويند كه لعنت نكنيد اين زن را

لعنت به تو هر آنكه دارد به دلش محبتت

گنبد فيروزه اي دل را به يغما ميبرد / هر كجا حيدر بود دل را همان جا ميبرد

آنكه در اينجا بود نامش بود بابا شجاع / هر كه باشد خصم زهرا،زنبه اش را مي درد

نقي پاك است و پاكي آفرين است

نقي عشق است عاشق آفرين است

بُكن در گوش خود اين را تو شاهين

نقي پور اميرالمؤمنين است

شنيدم همچو بزدل در فراري

سرانجام اهانت بر امامت اينچنين است

برو اي بي پدر دنبال نسلت

كه ذات دشمن مولا همين است

عيان شد بر علمدار حسين كردي جسارت

كه لعن عالمين سويت رهين است

بترس از ذوالفقاري كه بُود در دست مهدي

كه ايشان هم گرفتار يل ام البنين است

امام گفته گر دين هم نداري باش آزاد

كه معيار مشخص گشتن انسان همين است

تو كه در بند شيطان و شياطين زادگاني

درگر حرفي ز آزادي مزن خويت همين است

و در آخر مرا يادي ز شعر سيد افتاد

كه مضمون و مضامينش چنين است

به كوري دو چشم اهل بدعت

فقط حيدر اميرالمؤمنين است